Tiki Postma

als er een gat in een voorwerp zit
dan wordt dat voorwerp onderbroken door "niets"
maar wat je ziet is dat het gat opgevuld wordt door het beeld
dat erachter zichtbaar wordt
zo zijn we snel geneigd om dwars door het gat zelf heen te kijken

TP

soms laat je in een gesprek
een paar woorden vallen

meestal vallen ze omhoog

alleen de woorden die we kunnen pakken
kunnen ook omlaag vallen

TP

Ik vraag me af wat het doet, wat het zegt,
wat het denkt, wat het kan, of het ook
anders kan, of dat het omgekeerd kan,
of ondersteboven, of binnenstebuiten, of
het uit zichzelf weg kan gaan, of dat het
weggehaald kan worden. Of het terug
kan gaan of dat het zich kan verplaatsen,
misschien kunnen we van plaats wisselen,
dan zou ik weten wat het doet, wat het
zegt, wat het kan, of het ook anders kan
of dat het kan omkeren of ondersteboven
of binnenstebuiten kan of dat het weg kan
gaan of weggehaald kan worden.
Of dat het terug kan gaan of dat het kan
verplaatsen. Maar dat weet ik niet zeker,
want als we van plaats wisselen,
wisselen we van plaats

TP

Terwijl ik de punt van mijn potlood slijp, kijk ik naar de puntenslijper.
Ik denk te weten hoe het ding in elkaar zit. Maar hoe langer ik er naar
kijk, hoe vreemder de vormen worden die ik erin zie. Ik sluit mijn ogen en
probeer me de vorm voor de geest te halen. Als ik me op een detail van de
puntenslijper concentreer, lijkt de rest van de vorm te verdwijnen. Mijn
gedachten gaan van detail naar detail en het beeld blijft schuiven.
Geloof ik nog steeds dat ik weet hoe het ding in elkaar zit? Ik probeer
de vorm vast te leggen.

TP

naar boven